Ha leuke mensen,
Mijn 2e blog en ik ben alweer 4 weken onderweg met PowerSlim. Vooralsnog een fantastisch avontuur, vooral als ik op D-Day op de weegschaal sta bij Jeanet of Joke. Wowww…. in 4 weken ben ik al ruim 7 kilo afgevallen, maar belangrijker: ook mijn vet en dan met name het visceraal vet gaat omlaag. Ik sta gewoon van mijn eigen lijf te kijken. Dit ouwe (54 jaar) lijf doet gewoon wat ie moet doen en dat is… meebewegen met mijn nieuwe eetgewoonte. En weet je wat zo leuk is? Bij 5 kilo minder op de weegschaal werd ik verrast met een cadeautje van PS. Zo leuk!! Wie houdt er nu niet van cadeautjes?? Ik zal hier overigens niet verklappen wat het is, dat maakt je eerste sprintje naar de 5- juist zo leuk.
Elke ochtend start ik braaf met mijn ochtendritueel: ‘stampen met pillen’ om daarna mijn ontbijtje te eten: magere kwark met granola of magere kwark met muesli of… Je voelt m al aankomen: ik heb een lichte voorkeur voor kwark in de ochtend.
Omdat ik alles op de letter nauwkeurig volg (noem het overdreven whaha), blijf ik ook mijn portie kwark keurig op de weegschaal afwegen, geen grammetje te veel of te weinig..
In mijn vorige blog vertelde ik je al dat ik van uitdagingen houd. Uitdagingen op allerlei gebied, ook op het gebied van kokkerellen! Ik heb al allerlei gerechten uit het PSboek gemaakt en deze zijn allemaal even makkelijk en lekker. Ik houd naast uitdaging ook wel van makkelijk en snel. Met 4 mannen in huis die niet meedoen aan mijn PSavontuur, kook ik toch steeds apart. Nu moet ik zeggen dat deze mannen mij wel steunen: ‘mam, wil jij ook een plak cake? Oh nee, je mag niet’… Ja, het zijn echte schatten!
Ik zal een paar foto’s van mijn kookcreaties delen. Zonenlief weten inmiddels dat ik (bijna) van elk gerecht een foto maak: ‘zeker voor je blog?’ roept zoon 1, zoon 2 lacht en zoon 3 denkt: die is gek… weer een foto.
Dat ziet er toch top uit en geen moment het idee dat je ook maar iets te kort komt.
Oke, eerlijk is eerlijk: niet alle gerechten lukken.. Van de week wilde ik met de havermout van PS pannenkoekjes bakken. Dit recept zag ik ergens voorbijkomen. Ik weet niet wat ik fout deed, maar het zag er heel raar uit in mijn koekenpannetje. En op mijn bord? Tja, dat zag er ook niet echt smakelijk uit. Dan maar de wijze les van mijn moeder: in jouw buik wordt het toch een rommeltje. En zo is het! Met wat karamelsaus was het overigens best te pruimen.
Heb ik al gezegd dat ik van uitdagingen houd ;-)..? Een uitdaging van ‘hier heb ik you there’: een vriendin werd 50 en ik was uitgenodigd voor een etentje bij haar thuis. Nu moet je weten dat mijn vriendin een echte bourgondier is: lekker en veel eten, wijntje, chocola etc. Ik vond het een spannende. Ik wilde haar ‘feestje’ niet bederven door te zeggen dat ik even niet meedeed. Joke kwam met het voorstel om overdag kwark te eten en ‘s avonds met mate te eten en een keuze te maken uit al het lekkers dat waarschijnlijk voor mijn neus geschoteld zou worden. ‘En’ zei ze ‘geniet ervan!’ Die avond stond een tafel vol lekkernijen klaar (sushi, bami, vlees- en visgerechten etc,) en kon ik (ongemerkt) mijn bord niet zo vol scheppen. ‘Genieten’ hoorde ik de stem van Joke in mijn achterhoofd fluisteren, toen ik een hap nam van de sushi. ‘Uh’, hoorde ik mijn eigenwijze stemmetje terug roepen ‘dag,dag kilo’s die je kwijt bent en hallo kilo’s die er weer aankomen’. Ohhh, wat een uitdaging: genieten van producten die zo ontzettend lekker zijn, maar waarvan je weet dat die je uit je ketose halen. Desalniettemin een reuze gezellige avond gehad en het toetje (tiramisu) heb ik maar overgeslagen.
Mijn leermoment na dit etentje: als ik uit ketose raak (door dit eenmalige en bijzondere etentje), is er nog geen man overboord. De volgende dag weer ‘streng’ aan de PS en mijn kiloschade? Die was er niet, de kilo’s blijven eraf gaan :).
Volgende keer krijg je weer een kijkje in mijn ups en (ongetwijfeld) downs van mijn PSavontuur.
Tot laterrrrr!
Gina
